Obraz przedstawia Maryję piastującą na ręku Syna Bożego, a jednocześnie ukazującą Go jako naszego Nauczyciela i Wychowawcę. Można przypuszczać, że historia obrazu ma jakiś związek z jezuitami, gdyż Jezus trzyma w lewej dłoni książeczkę z herbem jezuitów.

(Symbol gwiazdy na obrazie)

Gwiazda oznacza Maryję, albowiem Ona wśród gwiazd wybranych świeci najjaśniej, gdyż jest pełna łaski. Gwiazda poranna, Jutrzenka (jak śpiewamy w pieśni o podobnym tytule) poprzedza przyjście Chrystusa i wydaje Go na świat.

Hymn "Ave Maris Stella" (Witaj Gwiazdo Morza) określa Maryję jako tę, która wskazuje drogę i niesie otuchę, świeci nad falami świata.

Gwiazda Morza to tytuł Matki Bożej, symbolizujący jej doskonałość, dzięki której jako wzór wskazuje drogę, budzi i podtrzymuje nadzieję ludzi zdążających do nadprzyrodzonego celu życia. Określenie to wiąże się więc z teologiczną cnotą nadziei i jest symbolem Maryi jako Orędowniczki, wspomagającej w trudnych okolicznościach życia doczesnego. Dlatego też często umieszcza się gwiazdę na ramieniu płaszcza lub nad czołem Maryi.

Poza tym gwiazda ma jeszcze inną symbolikę.

W starożytności, szczególnie w piśmie klinowym gwiazda jest znakiem Boga. 

W Biblii gwiazdy są stworzeniami, które radośnie wypełniają rozkazy Stwórcy: "Gwiazdy radośnie świecą na swoich strażnicach. Wezwał je. Odpowiedziały: Jesteśmy. Z radością świecą swemu Stwórcy" (Ba 3, 34). W Księdze Psalmów napisane jest: "On liczbę gwiazd oznacza, wzywa je po imieniu" (Ps 147, 4). Psalm 148 natomiast wzywa, aby wszystkie gwiazdy chwaliły Pana. Blask gwiazd uważano za ozdobę nieba i źródło światła (Rdz 1, 17-18; Ps 136, 9)

Św. Piotr pisze w swoim liście: "Mamy jednak mocniejszą, prorocką mowę, a dobrze zrobicie, jeżeli będziecie przy niej trwali jak przy lampie, która świeci w ciemnym miejscu, aż dzień zaświta, a gwiazda poranna wzejdzie w waszych sercach" (2 P 1, 19). Apokalipsa św. Jana nazywa Chrystusa gwiazdą świecącą, poranną (Ap 22, 16). W Liturgii Wielkiej Soboty w śpiewie Exultet słyszymy słowa: "Słońce (gwiazda poranna) nie znające zachodu; Jezus Chrystus Twój Syn Zmartwychwstały, który oświeca ludzkość swoim światłem".

Gwiazda to symbol Chrystusa, symbol mesjański.

Księga Daniela zawiera słowa: "Mądrzy będą świecić jak blask sklepienia, a ci, którzy nauczyli wielu sprawiedliwości, jak gwiazdy przez wieki i na zawsze" (Dn 12, 3). Zdanie to odnosi się więc do sprawiedliwych, do nauczycieli Kościoła oraz do Maryi, która jest dla nas wzorem i świeci swoim przykładem.

Mając na uwadze to, co zostało powiedziane wcześniej o gwiazdach wzywanych przez Boga po imieniu i odpowiadających: "Jesteśmy", widać analogię do Maryi, która znana Bogu po imieniu, również na Jego wezwanie odpowiedziała: "Oto ja służebnica Pańska, niech mi sie stanie według Twego słowa".

(Por. Encyklopedia Katolicka, Lublin 1993, T. VI, s. 424-427; Forster D., Świat symboliki chrześcijańskiej, Warszawa 1990, s. 101-104; Léon-Dufour, Słownik Nowego Testamentu, Poznań 1993, s. 285-286)