Nie lękajmy się prosić o sakrament



Sakrament Namaszczenia chorych

Jezus Chrystus wysyłając swoich uczniów rzekł: „Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie” Mk 16,18
Sakrament namaszczenia chorych jest szczególną łaską dla wszystkich ciężko chorych. Można go przyjmować wielokrotnie w swoim życiu, na przykład, gdy chory po przyjęciu namaszczenia wyzdrowiał i ponownie zachorował, albo w czasie trwania tej samej choroby, gdy nastąpiło poważne pogorszenie. Dobrze jest poprosić o ten sakrament przed poważną operacją. Osoby w podeszłym wieku, których opuszczają siły, mogą otrzymać ten sakrament nawet wtedy, gdy nie zagraża im niebezpieczna choroba. Chorym dzieciom, które osiągnęły już odpowiedni poziom umysłu również można udzielić tego sakramentu.
Nie lękajmy się więc prosić o ten sakrament, gdyż namaszczenie chorych nie jest jedynie ostatnim namaszczeniem, ale przede wszystkim jest sakramentem uzdrowienia. Bóg przychodzi do chorego człowieka, aby go obdarzyć darem Ducha Świętego, pokrzepić, umocnić przeciw pokusom złego ducha, i uzdrowić.
Niektóre, przeważnie starsze osoby, błędnie myślą, że po otrzymaniu namaszczenia szybko umrą. Dlatego, zbliżając się do kresu swoich dni, bardzo ryzykownie odkładają przyjęcie tego sakramentu, jak i innych sakramentów, na ostatnią chwilę. Przez to pozbawiają się wielu bezcennych łask Bożych w tych trudnych i niezmiernie ważnych chwilach swojego życia. Pamiętajmy, że sakramenty mogą być udzielane tylko osobom żyjącym.
Namaszczenia chorych nie mogą otrzymać jedynie osoby trwające w jawnym grzechu ciężkim, które nie chcą wyrzec się tego grzechu.
Przy zgłoszeniu chorego należy określić jego stan zdrowia (zwłaszcza czy jest on w stanie przyjąć Komunię Świętą).
W domu chorego należy przygotować: stół nakryty białym obrusem, krzyż, świece; na stole: kropidło, woda święcona, szklanka z wodą i talerzyk z watą.
Wszyscy obecni w domu biorą udział w modlitwie.

Do góry