Marzec 29 2024 10:22:16
Nawigacja
Rok Liturgiczny 2023/2024
EDK 2024r.

Liturgia na dziś
Nowenna do MBNP

Spowiedź Święta

Komunia Duchowa

Relikwie Św. Urszuli Ledóchowskiej

Relikwie Św. Maksymiliana Kolbego

Relikwie Bł. Carlo Acutis

Cantores Domini
Prasa Katolicka

• Przewodnik Katolicki

• Mały Przewodnik Katolicki

• Tygodnik Ola i Jaś

• Tygodnik Dominik

• Gość Niedzielny

• KNC-Króluj Nam Chryste

• KAi-Katolicka Agencja Inf.

Wyjazdy Pielgrzymki

Ostatnie artykuły
APEL PRZEWODNICZĄCEG...
Wielki Post 2024
ŻYCZENIA ARCYBISKUPA...
List Pasterski Konfe...
W poszukiwania rodzi...
Fundusz ochrony

Kącik Misyjny

7 marca - Święte męczennice Perpetua i Felicyta


Święte Perpetua i Felicyta Perpetua i Felicyta żyły w II w. w starożytnym Thuburbo Minus, mieście położonym około 30 km od Kartaginy (dziś Teburbo w Tunisie). Perpetua w tajemnicy przed ojcem poganinem przyjęła wiarę chrześcijańską i zaczęła do niej przekonywać swych bliskich: brata Saturusa oraz niewolników - Felicytę, Rewokatusa, Sekundulusa i Saturninusa. Obie z Felicytą były młodymi mężatkami. Mąż Felicyty prawdopodobnie zginął razem z nią. Natomiast o mężu Perpetuy informacje są sprzeczne: raz czytamy, że był chrześcijaninem, w innych źródłach, że tak jak jej ojciec - poganinem.
Oskarżone o bycie chrześcijankami, zostały pojmane i sprowadzone do Kartaginy. Perpetua miała malutkiego synka, w wieku niemowlęcym, którego przynoszono jej do karmienia. W tym samym czasie, będąca w ósmym miesiącu ciąży Felicyta, po ciężkim porodzie, przy wtórze grubiańskich uwag więziennego strażnika, powiła dziewczynkę, którą zaadoptował jeden z chrześcijan. Zgodnie bowiem z prawem rzymskim, matka, mająca w swoim łonie dziecię, nie mogła być stracona przed jego urodzeniem. Zachowały się autentyczne dokumenty, opisujące powyższe wydarzenia - pamiętnik pisany w więzieniu przez św. Perpetuę oraz relacja naocznego świadka. Mimo próśb ojca, który odwiedzał Perpetuę w więzieniu, kobieta nie wyrzekła się swojej wiary.

Wskazania Pasterskie na Wielki Post 2017

WSKAZANIA PASTERSKIE

DOTYCZĄCE PRZEPISÓW POKUTNYCH

W ZWIĄZKU Z WIELKIM POSTEM 2017


 

„Pokutujcie więc i nawróćcie się, aby grzechy wasze zostały zgładzone, aby nadeszły od Pana dni ochłody, aby też posłał wam zapowiedzianego Mesjasza, Jezusa, którego niebo musi zatrzymać aż do czasu odnowienia wszystkich rzeczy” (Dz 3,19-21). Wszyscy wierni, każdy na swój sposób, na podstawie prawa Bożego zobowiązani są czynić pokutę. Żeby jednak – przez wspólne zachowanie pokuty – złączyli się między sobą, zostają nakazane dni pokuty, podczas których wierni powinni przeznaczać więcej czasu na modlitwę, wykonywać uczynki pobożności i miłości, podejmować akty umartwienia przez wierniejsze wypełnianie własnych obowiązków, zwłaszcza zaś zachowywać post i wstrzemięźliwość (por. kan. 1249 KPK). Dniami pokuty w Kościele powszechnym są poszczególne piątki całego roku i czas Wielkiego Postu (por. kan. 1250 KPK).

Mając na uwadze powyższe normy, polecam, aby w Archidiecezji Poznańskiej przestrzegano następujących zasad:

4 marca - Święty Kazimierz, królewicz


Święty Kazimierz Kazimierz urodził się 3 października 1458 r. w Krakowie na Wawelu. Był drugim z kolei spośród sześciu synów Kazimierza Jagiellończyka. Jego matką była Elżbieta, córka cesarza Niemiec, Albrechta II. Pod jej opieką Kazimierz pozostawał do dziewiątego roku życia. W 1467 r. król powołał na pierwszego wychowawcę i nauczyciela swoich synów księdza Jana Długosza, kanonika krakowskiego, który aż do XIX w. był najwybitniejszym historykiem Polski. "Był młodzieńcem szlachetnym, rzadkich zdolności i godnego pamięci rozumu" - zapisał Długosz o Kazimierzu. W 1475 r. do grona nauczycieli synów królewskich dołączył znany humanista, Kallimach (Filip Buonacorsi). Król bowiem chciał, by jego synowie otrzymali wszechstronne wykształcenie. Ochmistrz królewski zaprawiał ich również w sztuce wojennej.
W 1471 r. brat Kazimierza, Władysław, został koronowany na króla czeskiego. W tym samym czasie na Węgrzech wybuchł bunt przeciwko tamtejszemu królowi Marcinowi Korwinowi. Na tron zaproszono Kazimierza. Jego ojciec chętnie przystał na tę propozycję. Kazimierz wyruszył razem z 12 tysiącami wojska, by poprzeć zbuntowanych magnatów. Ci jednak ostatecznie wycofali swe poparcie i Kazimierz wrócił do Polski bez korony węgierskiej. Ten zawód dał mu wiele do myślenia.

Logowanie
Nazwa użytkownika

Hasło



Nie możesz się zalogować?
Poproś o nowe hasło
Transmisja na żywo
Parafia na Facebooku

Ostatnie Obrazy
Katecheza Dorosłych

Grupy Duszpasterskie

• Katecheza dla dorosłych

• Krąg biblijny

• Poranek z Ewangelią

• Szafarze Komunii Św.

• Rada Duszpasterska

• Rada Ekonomiczna

• Ministranci

• Żywy Różaniec

• Domowy Kościół

• Schola dziecięca

• Caritas Parafialne

W najbliższym czasie

Sakramenty Św.

• Chrzest Święty

• I Komunia Św.

• Bierzmowanie

• Małżeństwo

• Pojednanie

• Namaszczenie

• Modlitwa po Mszy Św.

Parafialna Rodzina

Koronka do Miłosierdzia
I Komunia Św.
Bierzmowanie
Caritas Parafialny
Punkt konsultacyjny

Pomoc Psychologiczna

Pomoc Społeczna

Grupa Wielbienia
Zgraja Matki Bożej